Saatler geriye alınmışmış ben yataktan kalktığımda çoktan. Oysa duvardaki saat hâlâ 1 saat ilerdeydi. Bir ileri bir geri oynuyorlar bizle ya böyle uyandım bu sabah, pazar pazar...
Çaydanlığı ocağa koyduktan sonra başladı gün sanki. Pazar işte sırdan bir pazar. Yine işe gidecek bizim evden insanlar. Bizim evin sıradanlığı böyle bir şey işte. Sıradışılığın sıradanlığı:))
Bana göre evdekilerin gece çalışması ya da tatil günlerinde çalışması çok ama çok sırdan... Alışmak, kanıksamak böyle bir şey...
Haber izlemek istemiyorum bugün. Gerçi artık haber değeri taşıyan bir haber de yok benim için artık. Artık her şeyin aslında gördüğümüz gibi olmadığını görüyorum çok şükür.
Ne domuz gribi, ne PKK açılımı beni bugün hiç ama hiç ilgilendirmiyor. Keşke her gün bu tavrımı kullansam. Biliyorum bu halim sabah geçecek.
Hiç geçmeyeceklerimle beraber yağmuru bekliyorum penceremde...
Hiç geçmeyeceklerim elbette vazgeçmeyeceklerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder