Pazartesi, Eylül 01, 2008

Gölge

Her adımımda bir gölge
Bana engel, bana kuvvet...
Ne onu geçebiliyorum,
Ne ondan geçebiliyorum.
Ezsem gölgeyi
Eziliyorum daha çok.
Sertleşmişim olabildiğince
Acıtıyor, batıyor ruhuma değen her söz!
Tek bir noktam kalmış acımayan
Yalnızca ona ait...
Hep oradan vuruyor bana gölge…

ŞİRİN

4 yorum:

Oya Kayacan dedi ki...

Arkanı döneceksin gölgeye...

NAZLICA dedi ki...

Oya hanım çözümü bulmuş Şirinciğim. Dönülebilirmi sence? Güzel şiir, gölgenin neye,kime ait olduğu önemli. Kendi gölgenden kurtulamazsın da, ya diğerleri? Kalemine sağlık, yine bir düşünceye saldın beni. Sürpriz ziyaretlerin sevindiriyor haberin ola Şirinciğim. Sevgiyle

Şirin dedi ki...

Hım..
Şimdi Annoya'yı dinlemek düşer küçüğü olarak bana da:(( Olmuyor be Annoya.. Gölge ne isterse o yöne düşer...
Nazlıcığım aynen dediğin gibi kendimi kurtaramıyorum... Varsa bi yolu? Bilsem? Bilsem kurtulur muyum ki? Yok yok siz bana takılmayın iyisi mi. "Bırakın kendi haline geçer" deyin...

carpediem dedi ki...

GEÇER GİDER DİYEYİM BEN DE
ŞİRİNİM...