Cuma, Şubat 29, 2008

Leylek leylek havada! Yumurtası tavada!



Çocukluğumun haince sloganı... Leyleği görür görmez aklımıza bu gelirdi. Sonra havada gördüğümüze sevinirdik. 
Ya yuvasında görürsek ilk önce diye de korkardık... 
Nasıl inandırmışlarsa bizi... Ne saf çocuklardık biz... 
Büyüdükte sanki geçti mi o saf yanımız... 
İşte ben yine aynı noktada kalmışım besbelli.
Gülmeyin bana sakın. Sizinde vardır böyle takıntılarız... Biraz aynaya bakın:))
Leyleği hava görmek demek ne demektir; bilir herkes herhalde...
Gülhane Parkı'nın güneye bakan yönündeki ağaçların dallarının tümü her yıl leyleklerin göç yolunun konaklama noktası...
Bu yılda gelmişler... Dilerinde şu şarkı vardı sanki...
"Kuzeye giderken..."
Çevirmişler sözlerini Bulursuzluk Özlem'inin "güneye giderken"inin sanki...
Umarım mart kapıdan baktırmaz da üşümez leylekler...
Benim derdim aslında leylekten çok leyleği havada görmek konusu :) 
Bu yıl gerçekten leyleği ilk önce uçuş halinde gördüm... Demek ki bu yıl gezeceğim... 
Bana yol görünüyor...
Bu da resm-î belgesi efendim...
Belki zor seçiliyor ama napalım el mahkûm delil olarak kabul edeceksiniz:)

1 yorum:

NAZLICA dedi ki...

Bak bu iyi habere sevindim Şirinciğim. İyi seyahatler olsun, sıkıntılarını at,kendini yenile dilerim. Ah keşke ben de görebilsem leyleği havada iken. Çok ihtiyacım var çok. Üstelik o kadar çok severim seyahati, yeni yerler keşfetmeyi, uzak diyarları görmeyi.İki yıldır tık yok, annemin sorunları olunca yalnız bırakamıyorum doğal olarak. Söylediğin gibi benim de var bir çok takıntım. Gece tırnak kesme, sakız çiğneme vs saymakla bitmez. Anne baba ne öğretiyorsa kanun gibi ezberliyor insan, değiştirmek zor sanki. Sevgiler gönderiyorum.