Perşembe, Ağustos 16, 2007

MEĞER!



Yazmadım ne zamandır... Daha doğrusu yazamdım nedense... Ne el gidiyor yazmaya, ne dil söylüyor... Yürek biliyor ya doğrusunu aslında... Akıl ve yürek ilk kez şu akşam saatleri aynı noktadalar belki ömrüm boyunca ilk kez... “Anlamadın mı hâlâ” diyorlar... “Çözemedin mi içini?” İşte soru da sorunda bu aslında...
Ben meğer?
Ben?
Ben var ya ben?
Evet ben... Meğer hiç içime dönmemişim... Hep dışımı seyre dalmışım bir ömür boyu... Hep karşıma koşmuşum, yanında durmuşum karşımda olanın... Kendimi ezmişim bitirmişim de hiç anlamamışım... Canım yanmışta karşımdakiyle zevkle seyre dalmışım kendimi... Ben bağırdıkça sessiz canhıraş çığlıklar atarak karşımdakinin yanında olduğumdan içime sesimi kısmışım... Ne karşımdaki ne ben duymaz olmuşuz çığlıklarımı...
Gün gelmiş.... Karşımdaki gitmiş... Ben karşımda bir başıma kalmışım terkedilmişliğimle... Ama anlamamışım ya yine de... Hep beni suçlamışım karşımda durduğumdan... Sevmemişim ben bu beni hiç... Neden böyle oldum da şimdi farkettim kendimi... Ne çok yakmışım canımı... Kimse yapamamış aslında benim bana yaptığımı... Ben izin vermeseydim ... Ben izin vermeseydim.... Ben izin vermeseydim.... Kim ne kadar zarar verebilirdi ki? Karşıda duracağıma içimde olsaydım ya?

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Tıpkı mum gibiyiiz, dibimizi göremiyoruz, göstermiyoruz...
taaaki eriyip dibe gelinciye kadar, gerçekleri fark edemiyoruz.
Fark ettiğimizde de erimiş, bitmiş, iş işten geçmiş oluyor...

Zararın neresinden dönülürse kardır Şirinim...
Buda bir şeydir, içimize sahip çıkmalıyız, İçimiz de bizi terkederse bak işte gümbürtüye...

hoşçalak, içinle barışık kal...

NAZLICA dedi ki...

Şirinciğim, birşeyler yaşadığın belliydi. Hepimiz aynı hatalara düşüyoruz. Özellikle aile ilişkilerinde Ego'muzu sürekli arka plana atıyoruz. Oysa ki Ego, insanın varolduğu hayattaki özüdür. Benim önceliğim kendimim, diğerleri değil ve bu olmalı. En başta kendimi sevmeliyim yoksa nasıl karşımdakini sevebilirim ki? Ancak kendimi sevdiğim zaman karşımdakine vereceğim ve onun için hissedeceğim sevgim de değerli ve yararlı olmaya başlar. Böyle düşünmeye çalışıyorum ben. Bencil, kendine çok iyi bakandır, kendisiyle ilgilenendir. Buna ihtiyacımız da vardır.İlk önce kendimizin farkında olmalıyız ki diğerlerini farkedebilelim. Bencil olmak ben merkezci olmak değildir.O yıkıcı bir duygu tabiki.Herşey gelir geçer canım. Bunların üstesinden geleceğine eminim. Çok güçlü ve sağlam biri olarak tanıyorum ben Şirini. Kolaylıklar diliyorum ve çok öpüyorum.Sevgiler