Salı, Nisan 03, 2007

İstanbul Türküsü

İstanbul'da Boğaziçi'ndeyim,
Bir fakir Orhan Veli'yim;
Veli'nin oğluyum,
Tarifsiz kederler içinde.

Urumelihisarı'na oturmuşum;
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum;

"İstanbulun mermer taşları;
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
Gözlerimden boşanır hicran yaşları;
Edalı'm,
Senin yüzünden bu halim."

"İstanbulun orta yeri sinama;
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş; bana ne?
Sevdalı'm,
Boynuna vebalim!"

İstanbul'da, Boğaziçi'ndeyim;
Bir fakir Orhan Veli;
Veli'nin oğlu;
Tarifsiz kederler içindeyim.


ORHAN VELİ KANIK



Orhan Veli böyle demiş demesine de İstanbul'un garip kızlarına da söz bırakmamış... Ben şu oğulları "kız" yapayım... Ne olur yani?

3 yorum:

Adsız dedi ki...

NAZAR DAN CEVABEN;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerin kapalı...
Bakalım İstanbul'da neler oluyor, dikkatle dinliyorum...

Şirin dedi ki...

Nazarcığım;
İstanbul baharı bekliyor deliler gibi... Erguvanlar tomucukta... Ben de bekliyorum ... bahar gelecek, yaz gelecek!

Adsız dedi ki...

Merhaba Sevgili Şirin,sen İstanbul'a aşık ben İzmir'e,ben de İzmir'i dinliorum gözlerim kapalı.Bakalım benim şiirimi beğenecekmisin,bekliyorum bloğuma:))