Çocukluğumda bayramlar böyle hüzünlü değildi...
Böyle canhıraş bağırlardı da bizler duymazdık besbellli...
bzi böyle görüntülerden korumuşlardı büyüklerimiz....
Eee basın medya da bu kadar yaygın değildi. bunu da hesaba katmak gerek. Ama yine de bugün olduğu kadar vahşet yoktu sanki. ya da bana öyle geliyor. Çocukluğumu "dokunulmazlıklar" içine alıyorum. Bayram yeni giysiler, ayakkabılar, şekerler ve mendil içinde sürprizli bahşişlerdi. Şimdi ise tam bir "kan" bayramı... vahşilik, vahşet! Neden kurban kesiliyor anlamıyorum. Mezbahalarda kesilsin etler. Herkes istediği kadar kasaplardan alsın... dağıtsın gerke duyduğu insanlara! Neden bu iptidai görüntüler! Neden hala ortaçağ görüntüleri... ben anlamıyorum. Anlamayacağım da. Ben artık bugünlere "bayram" diyemiyorum. Vejeteryan değilim ama "insan"ım... Canlarınla can bulduklarımızın canlarını alırken bu kadar vahşete izleyici kalmayı kabullenemiyorum. Artık "kan" görmek istemiyorum!
Bu yazı sürecek.................
1 yorum:
Her yıl insanların içindeki sadizmi tatmin amacıyla düzenlenen bir pagan geleneği bence, yardım etmenin binlerce yolu var, maddi ve manevi. Zaten yozlaşan kültürümüz artık (bayram harici) karşılıksız bir şey yapana enayi gözüyle bakıyor, insanın içinde insanlık yoksa her gün bayram olsa ne yazar. Güzel bir blog olmuş, benim siteme de beklerim.
www.aymavisi.org
Yorum Gönder