Yandı Haydarpaşa'm yandı!!!

Dün pazardı ya hani...

Ola ki alır başımızı bir yerlere kaçarız dedik şöyle iki baş bir gönül...
Olmadık işler çıktı son dakika. Ve ben bir başıma körler diyarına (kalkedon) doğru yola çıktım...
Martılar; kadim dostlarım benim...
Simit falan değildir dertleri bazı salakların bellediği gibi... Onlar vapurla uçmayı severler... Simit versen nolur vermesen nolur. Verirsen hayır demezler de vermezsen de küsüp de geri dönüp uçmazlar hani.
Böyle böyle gidiyoruz bağırış çığırış martılar eşliğinde... Benim elimde telefonum...

Martılara bakıp bir yandan da bejeweled oynamaya çabalıyorum..
Nafile bir çaba...
Oyuna dikkatimi vermek mümkün değil..
Martılar bir girdapa doğru çığlık çığlık bağırıp sanki bana "baksana şu yana be salak. Bırak elindeki oyuncağı" der gibiler..
Bir toz duman görüyorum başımı sağa dönünce...
Ve o anda birden telefonumun internet bağlantısını açmak geliyor içimden.
Daha hiç bir şeyin farkında değilim...
NTVMSNBC programından anında ileti düşüyor ekranıma...
Haydarpaşa Garı çatısında başlayan yangın!!!
Başımı kaldırıyorum...
Karşımda Haydarpaşa Garı...
Ortalık duman, sis, martı çığlıkları....
Şoktayım resmen şokta...
Canlı canlı düştüm yangınlara...
Aman Allahım... Benim binlerce anım var binlerce...
Ve kimbilir kaç bin kişinin kaç binlerce...
Yanıyor gözlerimin önünde...
Bunca yıl yanma yanma da dur sen şimdi yan...
Yemezler vallahi de billahi de bu Haydarpaşa Garı'na sahip çıkamıyorsak halkça biz artık hiç bir şeyimize sahip çıkamayız.
Bu da böyle biline...
Öyle bir ayaklanma bekliyorum ki artık dünya duysun direniş nasıl olurmuş...
Ben çok mu safım, çok mu salağım?
Fazla bir şey mi bekliyorum bu toplumdan?
Gerçekten bir Haydarpaşa Garı'na sahip çıkamayacaksak neden yaşarız ki bu istanbul'da?
Neden besler İstanbul milyonları?
Anadolu'yu katar katar getirip de İstanbul'a teslim eden bu mukaddes kapıyı kapatırsa bu halk yuh olsun bu halka!
Yazıklar olsun bu halka!