Salı, Haziran 05, 2007

Ben Yitirdim Ben Ararım Yar Benimdir Kime Ne

Ben yitirdim ben ararım yar benimdir kime ne
Kâh girerim öz bağıma gül dererim kime ne
Kâh giderim medreseye ders okurum Hak için
Kâh giderim meyhaneye dem çekerim kime ne

Sofular haram demişler bu aşkın şarabına
Ben doldurur ben içerim günah benim kime ne
Ben melâmet hırkasını kendim giydim eğnime
Ar u namus şişesini taşa çaldım kime ne

Sofular secde ederler mescidin mihrabına
Yâr eşiği secdegâhım yüz sürerim kime ne
Kâh çıkarım gökyüzüne hükmederim Kaf-be-Kaf
Kâh inerim yeryüzüne yâr severim kime ne

Kelp rakip böyle diyormuş güzel sevmek pek günah
Ben severim sevdiğimi günah benim kime ne
Nesimi'ye sordular ki yârin ile hoş musun
Hoş olayım olmıyayım o yâr benim kime ne

Kul Nesimi

Bu dizeleri ilk olarak taa çocukluğumda evimize konuk olan Ruhi Su'nun sazından, nefesinden dinlemiş biri olarak çok şanslıyım... Hayran kalmıştım o zamandan başkaldıran sözlerine... Çocuk aklımla söylerdim... "Kime ne! Kime ne!" diye bağırıp dururdum :) Beni "anarşist" yapan sözler... Bundan beri adım böyle kaldı sanırım...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

her şiirde bir mısra beni çok etkiler, bu şiirin mısra-i bercestesi de bu;
"Ben doldurur ben içerim günah benim kime ne"
her hafta benim düşündüğüm şiiri sen koyuyorsun, kalplerimiz aynı...

Adsız dedi ki...

Nerde o eski sufiler ,ne güzel anlatmış değil mi?O kadar derin dizeler ki...çok hoşuma gitti Şirinim ...şiir bu işte...kime ne?sevgiler arkadaşım