YORUMU -YORUMSUZ- BIRAKAMADIM!

Ah Süreyyacığım;
Şu bloger'da işe başladığımdan(!) beri aldığım en güzel övgü...
Bak buralarda özgür özgür yazıyoruz... Kitap olsam kim alır da eline okur beni...
Uzun uzun yıllar önce daha reşit bile olmadan babamın arkamdan iteklemesi ile yazmaya başlamıştım... Arkadaşlarım liseye giderken ben köşe yazısı yazma derdinde idim.. Aslında amaç benim adımla babamın yazması idi... Babamın başka gazetede sözleşmesi olduğundan öyle bir plan yapılmış...Ben garip iki karikatür attırıp gidiyordum... Bir gün babam. “ben değil sen yazacaksın” dedi... “Hadi ordan ya baba” dedim... “Ben ne anlarım?...” Bir kaç gün zorla da olsa yazdım... Bir baktım yaşıtlarım kızlar gazeteye gerçekten ben varmıyım diye görmeye gelmişler...Beni görünce çok sevindiler... Ben de ilk kez okuyucularımı tanıma şerfine eriştiğimden çok mutluydum...
Ama babamın beni aynı yüzme dersinde yapması gibi, derinlerde suya atması hiç hoşuma gitmedi...
Bir de üstüne üstlük patron çalışanların hiçbirine maaş vermiyordu... Bir kaç ay geçti bu halde... Sürekli alacaklı olduğundan çekip gidebilme şansında yok... Bugün yarın alırım paramı diye geliyoruz işe..Patron hergün bir kaç kişiyi sudan nedenlerle işten kovuyordu... Para ödemek yerine kovmak daha ekonomik bir durum... Öyle kayıt kuyut da yok...Güle güle.. Ne maaş, ne tazminat... Gitsin eskisi, gelsin yenisi... Sistem bu!
Sıra bana geldi en sonunda... Bekliyordum da...Ben neden kovulduğumu öğrenememiştim... Eee herkese pek dert oldu bu durum! “Acaba Şirin hangi nedenden işten kovuldu?..”. Sevimli İlahiyat profumuz Zekeriya Beyaz duruma el koydu ve neden kovulduğumu öğrenmek için patrona çıktı... Aşağıya indiğinde ağzından köpükler çıkıyordu... Herkes merak içinde... Yazıişlerinde toplanmışız... Ben masamdaki eşyalarımı topluyorum...
"Şirin sigara içiyormuş! İşten kovulma sebebi buymuş!"
Ay ne gülmüştük!
Ya böyle bir de sabıkam var...
Sırf bu yüzden sigaraya alışamdım ve de yıllarca yazı yazamadım galiba...
Çok kırılganmışım be... Gel de şimdi bi sigara yakma!