Yaşam nedir aslında?

Hiç bir şey için değmiyor bu dünya! Geçmişte yaşanmış abuk sabuk şeyler önceleri yaşamınma kara leke gibi gelmişti! Oysa leke değilmiş yaşadığım... Taşıdığım zannettiğim de yük de değilmiş! Herkes kendisini yaşar! Tüm yaşanan iyilikler de, kötülükler de kendisine aittir! Bu bilince erdiğimde kendimle barıştım. Sürekli kavga halindeydim içimde! Sürekli sorgulama, suçlama! Sonu gelmez mahkemeler kurdum içimde... Ne zaman ki yargıç "yeter" diyene kadar! "Bu düşüncelerin sonu mahkeme değil! Kendini sürekli suçlu, ya da suçsuz çıkaracağım diye uğraşman neden? Neden yaşamının zaten büyük bir bölümünü ağır hasarlı atlatmışken geriye kalanı da zehir ederek geçirmek! Oysa bak insanlar riyâ ve yalan içinde sürdürüyor yaşamını... Kadını, erkeği! Bir kandırmaca içinde yaşarlarken rezilcesine, keyifle neden sen çekiyorsun tüm rezilliklerinin acısını içine!" Ben çünkü varolduğum insan gibi yok olacağım hiçliğimin de farkındayım! Neyiz bu dünyada? Aslında hepimiz kocaman bir hiçiz! Hiçlikte seni bulacağım! Bir hiç bir hiçi bulacak! Ne mi olacak? Kocaman bir hiç olacağız birlikte sonsuz zamanda! Seni her an yaşadığıma göre demek sen kaybolmadın! Daha hiçliğe karışmadım! Ne zaman ki hiç olacağım o zaman seni bulacağım!